Toen ik net met deze pagina begon, waren veel van de gedichten die ik schreef in het thema rouw. Er bleken heel veel mensen met dat thema te worstelen en wat ik schreef sloot daarbij aan. Toen werd het kerst en postte ik een paar hele serieuze dingen.
Twee jaar later was de toon van deze pagina een stuk lichter en luchtiger geworden en in plaats van iets serieus met kerst , deden we een hele vrolijke give away. Cadeautjes weggeven, vrolijke muziek en gezelligheid. En we kregen daar zoveel feedback op. Mensen die alleen waren gaven aan dat ze het heel gezellig vonden en eindelijk weer eens het gevoel hadden dat ze ergens bij hoorden.
Dat deed me iets inzien. Dat je in een situatie komt waarin iedereen heel serieus is, wil niet zeggen dat jij je daaraan moet aanpassen. Oké moppen gaan tappen op een begrafenis is misschien niet zo’n heel goed idee, maar vaak kun je beter wat licht laten schijnen dan zelf nog meer duisternis toevoegen.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Als iedereen heel somber is.
kun je je stemming aan gaan passen.
Maar je kunt mensen in de duisternis,
ook met je eigen licht verrassen.
