Alles gaat voorbij. Dat klinkt heel negatief en verdrietig he? Toch is het een hele relativerende gedachte. Want werkelijk álles in het leven gaat voorbij, inclusief het leven zelf. Dat geldt dus voor de mooie dingen, maar ook voor de verdrietige dingen. Leed, pijn, verdriet, tegenslag, ze komen en gaan.
Waarom ik in dit gedicht nadruk leg hierop, is omdat we vaak veel te lang blijven hangen in tijdelijke zaken. Beslissingen over ons werk, over relaties, maar ook zorgen en angst om dingen die nog moeten komen. Misschien komen die dingen ook echt, misschien komen ze niet, maar áls ze komen, dan gaan ze ook weer voorbij.
We hebben geen controle over morgen, we hebben alleen controle over vandaag. In het moment leven is het allermooiste dat je kunt doen. Makkelijk is dat niet, maar het besef dat álles voorbij gaat, helpt daar wel bij. Want als alles voorbij gaat, kun je maar beter de vruchten plukken van wat je nu hebt. En als wat je nu hebt niet leuk is? Ach, dat gaat dus weer voorbij.
Daarover gaat het volgende gedicht:
Alles gaat voorbij,
zodra je daar bewust van bent,
kun je veel krachtiger leven
in de rust van het moment.