Iedereen maakt ellende mee op de wereld. Het heeft geen enkele zin om jouw ongeluk te vergelijken met dat van een ander, want ruilen is toch niet mogelijk, maar het kan soms wel wat perspectief bieden.
We hebben vaak vooral oog voor onszelf. Dat kan soms handig zijn (als je bang bent dat jij bijvoorbeeld iets geks doet, is de kans groot dat andere mensen het helemaal niet opmerken omdat ze veel te druk zijn met zichzelf). Maar het kan er ook voor zorgen dat we er niet bij stilstaan dat andere mensen ook van alles meemaken, en vaak zelfs hetzelfde.
Zo heb ik bijvoorbeeld afgelopen jaar van heel veel mensen gehoord dat ze baalden dat ze hun verjaardag niet mochten vieren. Ja, dat is jammer. En natuurlijk mag je daar verdrietig om zijn. Maar realiseer je dat iedereen dit jaar een groot feest voor zijn of haar verjaardag heeft moeten overslaan.
Dit is natuurlijk een klein voorbeeld, maar zo gaat het wel.
Ieders situatie is anders, en niemand reageert hetzelfde, maar probeer je voor te houden, dat hoe erg iets je ook treft, er meestal anderen zijn die het minder voor elkaar hebben dan jij. Je bent niet alleen in je leed. Dat kan misschien al helpen om perspectief te bieden en je uit de put te helpen.
Daarover gaat dit gedicht:
Soms zit het leven tegen,
accepteer dat, en onthou,
zelfs in de allerzwaarste regen,
valt het meeste niet op jou.
Lees ook:
Zelfvertrouwen
Positiviteit
Kracht
Relaties
