Iets niet begrijpen - Dichtgedachten 531

Iets niet begrijpen – Dichtgedachten #531

Mijn hele jeugd lang heb ik geloofd dat ik dom was. Ik begreep de vragen op school niet, onderwijzers begrepen niet wat ik bedoelde, en van klasgenoten kreeg ik regelmatig te horen dat mijn opmerkingen écht ontzettend dom waren. Pas op mijn veertiende viel het kwartje: ik denk simpelweg anders.

Ik kreeg inzicht in wat er van me verwacht werd en – omdat ik school wel goed wilde afronden – gaf ik de antwoorden die van me verwacht werden, en zo fietste ik uiteindelijk alsnog het VWO door. Daarna was ik er klaar mee, ik wilde de wereld zélf ontdekken, op míjn voorwaarden.

Dat je iets niet begrijpt, wil niet direct zeggen dat je dom bent (bovendien vind ik dom sowieso een verschrikkelijke term). Het betekent doorgaans dat je anders denkt en dát kan nog wel eens wat ruis op de lijn veroorzaken.
Iets niet begrijpen is niet stom, zegt niets over intelligentie. Je denkt niet extra slim of dom, maar op een andere frequentie.

Iets niet begrijpen is niet stom,
zegt niets over intelligentie.
Je denkt niet extra slim of stom,
maar op een andere frequentie.

dichtgedachten_525.png

Angst – Dichtgedachten #525

Er zijn op dit moment heel veel mensen bang door alles dat er in de wereld gebeurt. En angst kan een hele constructieve emotie zijn, zo lang je haar maar niet de overhand geeft. Angst kan ervoor zorgen dat we beter naar elkaar gaan kijken, dat we kiezen voor verandering. Maar angst kan er ook voor zorgen dat we het geloof verliezen in alles dat goed is. Dat laatste is natuurlijk niet constructief. Het is prima om een beetje bang te zijn, maar laat angst je niet verblinden. Er gebeuren óók fantastische dingen in de wereld, probeer die ook te zien. We leven in de meest verschrikkelijke tijd, én wel even in de meest fantastische tijd.
Het is niet dat je niet bang mag zijn,
dat is juist wat ons mensen maakt.
Als je maar zorgt dat door die vrees en pijn,
het mooie niet vergeten raakt.

Stoppen met dromen – Dichtgedachten #463

Het is wat mij betreft één van de belangrijkste dingen die je in je leven kunt doen…dromen. Om die reden schrijf ik er dan ook regelmatig een gedicht over. Je ziet vaak dat we stoppen met dromen om twee redenen: we worden er om uitgelachen omdat onze dromen niet realistisch zijn of erger nog, omdat we er zelf niet meer in geloven.

En natuurlijk, voor sommige dromen geldt dat ook echt, als je niet kunt zingen, zul je waarschijnlijk nooit de winnaar worden van Holland’s Got Talent. Toch is dromen belangrijk. Omdat het je áltijd iets brengt. Misschien niet hetgeen je in je hoofd hebt, maar iets mooiers, iets beters, iets dat je zelf nooit had kunnen bedenken.

Maar belangrijker nog, stoppen met dromen betekent dat je stopt met plannen maken. Alles dat je doet, alles dat je maakt, elk avontuur dat je aangaat, begint met een klein idee in je hoofd. Een idee dat uitgroeit tot een droom, daarna tot een plan, en daarna tot realiteit. Dus wat je ook doet in je leven, stop nooit met dromen. Daarover gaat het gedicht van vandaag.

Houd nooit op met dromen, zelfs als niemand ze gelooft. Want de mooiste avonturen, die beginnen in je hoofd.

Item toegevoegd aan winkelwagen.
1 item - 14,95