Even stilstaan – Dichtgedachten 614

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

We zijn geprogrammeerd om altijd maar vooruit te willen. Is er een trap? Dan willen we die beklimmen. Is er een route? Dan willen we die belopen. Is er een keuze? Dan willen we een beslissing nemen.

Allemaal heel mooi en voortvarend, maar ook heel erg stressvol. Want als je voortdurend in beweging bent, voortdurend keuzes maakt terwijl je in beweging bent, neem je nooit een moment om stil te staan bij wat je echt wil en wat écht belangrijk voor je is. Laat je dus niet altijd opjagen. Als je het even niet meer weet? Sta dan gewoon stil, daar is niets mis mee.

Daarover gaat dit gedicht:

Weet je aan het einde van de lijn,
niet welke kant je op moet gaan,
dan kan het juist heel nuttig zijn,
om een tijdje stil te staan.

8 gedachten over “Even stilstaan – Dichtgedachten 614”

  1. Nu is daar weer die verleidelijke lijn, die je zo gauw over gaat. NEE! Dit wil ik niet weer!
    Dus, je weet het wel! Maar dan ook dus doen!
    Weer even teruggefloten worden; STOP!

    Beantwoorden
  2. Stilstaan en contempleren. Heel wijs. Want als je de verkeerde richting kiest, kom je nooit waar je wezen moet. En…..misschien BEN je er al….toch?

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00