Eigen kracht – Dichtgedachten #329

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

We krijgen in het leven heel wat voor onze kiezen, en elke keer dat er iets ergs gebeurt, voelt dat als het einde. Heel soms is dat natuurlijk waar, maar in de meeste gevallen val je op de grond, krabbel je weer op, en ga je verder met je leven als een sterker persoon.

Je bent veel sterker dan je denkt, je kunt veel meer hebben dan je denkt, en daar kom je helaas pas achter als het leven je dwingt om dat onder ogen te zien.

Want er zullen momenten geweest zijn in je leven waarop je dacht: ik kan écht niet meer, dit is het maximale dat ik kan hebben. En toen krabbelde je weer op, kreeg je nog een tik, krabbelde je weer op. Of je bleef een tijdje liggen, niet verslagen, wel moegestreden, en uiteindelijk stond je toch weer op.

Want als dat niet zo was, dan was je hier vandaag niet meer geweest om dit gedicht te lezen. Jouw bestaan is het bewijs van je eigen kracht.

Daarover gaat dit gedicht.

Je kent pas je eigen kracht,
en weet hoeveel je kunt verdragen,
als het leven, met al haar overmacht,
besluit bewijs daarvan te vragen.

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00