Mensen zeggen het heel vaak wanneer er iets moois gebeurt: ‘Wauw, dit heeft echt zo moeten zijn’. Ik vind dat op zich een hele mooie gedachte, het idee dat het universum voor jou werkt om mooie dingen te bewerkstelligen. Maar ik moet bij deze uitspraak steeds vaker denken aan die foto van dat aangespoelde jongetje op het strand, tijdens het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis. Heeft dat dan ook zo moeten zijn? Het is soms een beetje meten met twee maten: als het fantastisch is heeft het zo moeten zijn, als het ons tegenzit dan komen we vaak niet verder dan een: ‘Dat heb ik weer’. Of dingen zo moeten zijn? Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat ik dankbaar ben voor alle mooie dingen die op mijn pad komen, en probeer zoveel mogelijk te leren van tegenslagen. Meer controle over het leven dan dat hebben we niet, toch?
Wanneer je bij voorspoed stelt,
dat het zo heeft moeten zijn.
Bedenk dan dat dat ook geldt,
voor alle tegenslag en pijn.
Dichtgedachten #839: Het heeft zo moeten zijn
