Dit is een gedicht dat behoorlijk verkeerd kan vallen als je niet weet wat ik ermee bedoel. Want je zou kunnen lezen: dat jij niet gelukkig bent nadat je iemand hebt verloren, is je eigen schuld. Daar is natuurlijk niets van waar, dat is niet hoe het werkt. Wat wél essentieel is, is het besef dat er maar één optie is: acceptatie. Bij een groot verlies blijven heel veel mensen hangen in vragen: ‘waarom’, ‘waarom ik?’, ‘had dit voorkomen kunnen worden’, ‘dit is zo oneerlijk’.
Het zijn allemaal valide gedachten, ze hebben helaas één gemene deler: Ze helpen je geen stap verder. Wanneer je een dierbare hebt verloren is er geen garantie dat je ooit weer gelukkig kunt zijn. Het is echter wel zo dat als je je blijft richten op eerdergenoemde vragen, je nooit een stap verder zult komen en je jezelf de kans ontneemt om weer iets van geluk of in ieder geval tevredenheid in het leven te voelen.
Natuurlijk wíl je het helemaal niet accepteren. Je hebt echter weinig keus, het is nu eenmaal gebeurd en dat kun je niet meer terugdraaien. En als je niet terugkunt is er maar een andere richting: vooruit. Acceptatie helpt je daarbij.
Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Dat geluk een keuze is,
is soms lastig te verteren,
maar het kan, zelfs ondanks groot gemis:
het geheim is: accepteren.
Om tegen een ander te zeggen dat die persoon het moet accepteren is makkelijk als je zelf niet in dat zelfde schuitje zit.
Acceptatie is moeilijk hoor! vorig jaar kon ik nog goed wandelen en fietsen. Nu in 8 maanden tijd loop ik met een rollator, vaak pijnlijk. fietsen gaat iets beter maar ook niet meer zoals het geweest is. Ik ben in die tijd ook gevallen en heb nu (af)gescheurde pees in rechterarm. dus ben nu links aan het worden. en dan accepteren?? Ja, dat moet!! Maar ik ben blij met een achterkleinkind en een op komst. ben 61 getrouwd, dus heb heel wat mooie herinneringen. DUS IK DOE HET ER MAAR MEE!!!
Goedemorgen mooie woorden en ik ben blij dat ik je uitleg bij dit gedichtje heb gelezen ,want na jaren komt toch het waarom wel naar boven maar ook weten dat je moet accepteren,en dat je het meestal wel doet,geeft rust ,dank je fijne donderdag 👍💞
Zo is het precies!!!
Maar niet altijd makkelijk.
Bedankt voor je mooie gedicht en uitleg. Toen mijn man kanker kreeg was het eerste wat hij mij leerde: niet vragen waarom, daar krijg je toch geen antwoord op en maakt jou alleen ongelukkig. Na zijn dood heb ik dat altijd in mijn achterhoofd gehouden. Dat en mijn lijfspreuk: Tel wat je hebt niet wat je mist, heeft mij geholpen om door te gaan zeker omdat we 4 jonge kinderen hadden. Het gemis blijft, maar ik ben ook alweer jaren gelukkig met mijn huidige partner.
<3
Dankjewel voor je gedicht met uitleg. In eerste instantie deed het pijn maar na je uitleg te hebben gelezen begrijp ik het wel. Na 27 jaar ben ik mijn baan verloren als gevolg van een aanrijding met de auto. De negatieve spiraal ging nog verder naar beneden. Vechten tegen de gevolgen, het verlies en het verdriet. Maar ik kom zo niet verder. Accepteren en ombuigen is de enige weg hieruit. Dankjewel voor je gedicht.
Het ene moment is er berusting en soms na heel lang komt toch weer even de opstandigheid.
Martin het raakt me altijd.
Zoals jij gedichten verklaard.
Ik zie het net zo maar kom er niet op.
Mijn man is doodgereden door een telefoon gebruiker en drugs tijdens het auto rijden op een twee baans weg waar niet ingehaald mag en kan worden.
Mijn man was op weg naar zijn passie beurs van werkzaamheden waar hij helaas niet aan kwam.
Ja dan staat alles stil.
Maar de nasleep vind ik nog steeds heel erg.
Het is in maart 2019 gebeurt en kan nog 2 jaar duren ivm hoger beroep en cassatie.
Maar heb een nieuwe vriend gevonden wat heel goed gaat.
En dat je de liefde en verdriet ook samen kunt delen en dat voelt zo fijn en vertrouwd tegelijk.
Ik wilde er eerst niet aan omdat ik dacht wat zal de omgeving vinden.
Maar dat is zo fijn gevallen dat men blij is voor mij.
Nou dus is het dubbel fijn.
Ik wil je ook dit laten weten.
Ik heb van jouw alles om zijn as heen versierd.
Geniet er intens van.
En hij krijgt iedere week een bloemetje omdat ik dat ook altijd kreeg.
We waren bijna 45 jaar getrouwd en 51 jaar samen.
Goedemiddag Martin.
Heel mooi, geluk zit soms in kleine dingen als je ze wil zien.
Fijne dag daar!
Dat is waar. Ik kan het. Maar ik kan het alleen door dingen elke dag opnieuw te accepteren. Zelf zou ik het niet tegen iemand zeggen zoals in het gedicht. Omdat veel mensen niet begrijpen waarom geluk of tevredenheid keuzes zijn en bij hun kan dit keihard overkomen. Zou jij dit zeggen tegen mensen die een kind verloren hebben? Ik niet.
Ik kan iets geaccepteerd hebben en me na jaren opeens weer afvragen ‘waarom’. Dat is menselijk. Als iemand in gedrag en met woorden laat zien dat hij/zij om je geeft en je van de ene op de andere dag de rug toekeert, kan het beantwoorden van het waarom je in staat stellen om het sneller te accepteren.
Iedere dag mijn eerste werk , kijken naar weer een prachtig bericht . Proficiat voor de mooie berichten die elke dag verschijnen
Dat is wel het laatste waar je aan denkt na het verlies van eerst je pa en 8 maanden later je moeder.
Dan is acceptatie heel ver weg.
mooi verwoord