Als het om de liefde gaat – Dichtgedachten 587

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Jij bent niet perfect, en dat geeft niet. Ik maak fouten, jij maakt fouten, iedereen maakt fouten, en dat is precies wat ons menselijk maakt. Het is belangrijk dat je jezelf kunt vergeven wanneer dat gebeurt. Immers, als je het beter had kunnen doen, had je dat waarschijnlijk wel gedaan. Er lering uit trekken is dan het enige dat je kunt doen. Opkrabbelen en verdergaan.

Maar wanneer het om de liefde gaat, is dat een stuk ingewikkelder. Want als iemand je enorm heeft gekwetst en jij hebt het laten gebeuren, dan kun je jezelf wel voor je kop slaan. Hoe kon je dit niet zien aankomen? En dan komt het lastige deel: als de persoon die dat gedaan heeft ineens weer op het toneel verschijnt. Want je voelt van alles, je bent boos, verdrietig, maar het was ook allemaal heel mooi en fijn. Zag je het misschien toch allemaal verkeerd? Kun je die persoon vergeven? Kun je het jezelf vergeven?

Dit is écht zo’n situatie waarin je verstand en je gevoel constant met elkaar conflicteren. Jezelf vergeven? Dat mag je onmiddellijk doen, je hebt niets verkeerd gedaan, je hebt jezelf opengesteld en kwetsbaar gemaakt, daar is niets mis mee. Of je die andere persoon een tweede kans moet geven? Dat blijft lastig. Je gevoel moet je altijd volgen, maar liefde maakt alles complex en wazig. Het enige advies dat ik je hierin kan geven is: diep van binnen weet je heel goed of iemand daarna nog te vertrouwen is of niet. Op dat gevoel mag je best leunen.

Daarover gaat het gedicht van vandaag:

We maken fouten in het leven,
maar als het om de liefde gaat,
is dat soms moeilijk te vergeven,
omdat je hoofd je hart verraadt.

6 gedachten over “Als het om de liefde gaat – Dichtgedachten 587”

  1. De gedichten zetten mij altijd weer aan het denken. Zo ook dit gedicht. Vooral als je iets van dien aard van dichtbij mee hebt gemaakt.

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
1 item - 14,95